Phariwat en T-shirt noir, avec sa famille et Somport (frère de Montri)en octobre 2007 Phariwat prépare la cérémonie de la remise de son diplôme d'université
Lettre de Phariwat, le 03/12/2007 จดหมาย ของปริวัฒน์ วันที่ 3/12/2007
Bonjour Papa Loïc, Maman Odile et toute la famille สวัสดีครับ คุณพ่อสูอิ๊ก คุณแม่โอดีนส์ และครอบครัว
Comment allez-vous ? Pour moi et ma famille tout va bien. Pardonnez-moi de ne pas vous avoir écrit plus souvent. En ce moment je travaille beaucoup afin d’économiser de l’argent pour la cérémonie de la fête de la remise du diplôme. Je suis en période d’essai et mon employeur m’a envoyé faire un stage à Nakhon Prathom (près de Bangkok) pour un mois. Si tout va bien, je retournerais travailler à Lopburi, (ma région). Pour le jour de la remise de mon diplôme, il n’y pas encore de date de fixée, à cet effet, chaque université fait la queue pour avoir une date de libre en fonction des disponibilités Royales. Je pense que ce sera avant le 17 février 2008 comme a peu près tous les ans. C’est une vraie cérémonie, je serai obligé de faire des répétitions pendant trois jours. Je connaîtrai la date entre une semaine et un mois à l’avance.
ตอนนี้ทุกคนสบายดีหรือเปล่าครับ ส่วนผมและครอบครัวสบายดีครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ช่วงนี้ปมไม่ได้ค่อยเขียน จดหมายไปหาคุณพ่อคุณแม่ เพราะตอนนี้ผมทำงานหนักมากเพื่อเก็บเงินไว้รับปริญญา และตอนนี้ผมก็ยังไม่ผ่าน การทดลองงาน และถูกย้ายไปฝึกงานที่จังหวัด นครปฐม เป็นเวลา 1 เดือนก็จะได้ กลับมาทำ งานที่ จังหวัด ลพบุรี และเรื่อการรับปริญญานั้น ผมได้ไปสอบถามที่มหาวิทยาลัย และเขาบอกว่ายังไม่ระบุวันรับไม่ได้ เพราะเขา ยังต้องรอจัดคิวการรับอยู่ แต่เขาบอกว่า คงจะไม่เกินวันที่ 17/02/2008 เพราะ ปีที่แล้วมันเป็นวันรับปริญญาจริง แต่ก่อนหน้านันจะเป็นวันซ้อมรับก่อน 3 วัน เขาบอกว่าจะแจ้งให้ทราบล่วงหน้าก่อน 1 เดือน หรือ 1 อาทิตย์ แล้วผม จะรับแจ้งให้ทราบทันที่
Je suis très fier car ce sera la 1ère fois que j’aurai la possibilité de vous rencontrer et vous connaître. Le 25 décembre, le jour de Noël, partirez-vous quelque part ? Pour le 1e de l’an, je n’ai rien à vous offrir sauf une petite carte pour vous souhaiter, à vous et à votre famille d’être heureux, en bonne santé et dans le succès. Que Dieu vous protège.
ผมดีใจมากที่ได้ทราบข่าวว่า คุณพ่อคุณแม่และครอบครัวจะมาร่วมแสดงความยินดี กับความสำหร็จของผม ผมรู้สึกยินดีและดีใจมากๆ และเป็นโอกาสครั้งแรกที่จะได้พบกับคุณพ่อคุณแม่เป็นครั้งแรกครับ และวันที่ 25 เป็นวันคริสมาส ไม่ทราบว่าคุณพ่อคุณแม่และครอบครัวจะไปเที่ยวไหนกันครับ และเนื่องในวันปีใหม่ ผมก็ไม่มี ของขวัญอะไรจะให้ มีแต่อำอวยพร ก็ให้คุณพ่อคุณแม่ และครอบครัวมีความสุขมากๆ สุขภาพร่างกายแข้งแรง คิดสิ่งใดก็ให้ได้ดั่งปรารถนาและขอให้พระเจ้าคุ้มครองทุกคนครับ
Je serai à la maison (au village) le 28 décembre pour 6 jours jusqu’au 2 janvier pendant mes vacances. L’hiver a commencé en Thaïlande. Pour mon travail, tout va bien et j’ai de bons collègues.
ผมก็จะได้กลับมาบ้านในวันที่ 28 ธันวาคม และจะได้หยุดพักผ่อนเป็นเวลา 6 วัน ตั้งแต่ วันที่ 28 ธันวาคม ถึง 2 มกราคม ตอนนี้ที่เมืองไทยก็เข้าสู่ฤดูหนาวแล้วครับ การทำงานของผมก็ทำงานราบลื่นดีครับไมีมีปัญไาอะไร เพื่อนร่วมงานดีครับ สุดท้ายนี้ ก็ให้ทุกคนมีความสุขกับวันคริสมาส เที่ยวให้สนุกนะครับ เออ แล้งวอย่าลืมมารับปริญญาของผมและเขียน จดหมาย มาหาผมด้ยนะครับ ผมดีใจที่จะได้เจอหน้าทุกคน ขอขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่มอบให้ผม หวังว่าเราคงได้พบกัน
Pour finir, Joyeux Noël, amusez-vous bien. N’oubliez pas de venir pour la remise de mon diplôme. Ecrivez-moi. Je serai heureux de vous rencontrer et vous connaître pour de vrai. Je vous remercie pour tout ce que vous avez fait pour moi. A très bientôt, j’espère… !
Respectueusement, รัก และคิถึง จาก ปริวัฒน์ (ลุกชาย)
Phariwat devant la maison familiale en compagnie de son père,sa soeur (chemisier à carreaux) et deux autres enfants parrainés par notre association.
Voici la lettre de Phawit en 1996
Phariwat Moungmay ดูคำแปลข้างล่างนี้
48 MOO 2 Ban Makhamtao
Khangsaikao
Ban Mi, Lopburi
Janvier 1996
J’ai 11 ans, je suis dans la classe de P.5 (CM2). Mon niveau d’examen est (de 60% à 69%). J’aimerais bien continuer mes études mais ma famille n’a pas assez d’argent, Pour cette raison je vous écris afin de trouver d’une famille en France pour qu’elle puisse me donner une bourse d’aide aux études. Mon père et ma mère sont pauvres. J’ai aussi un petit frère.
ดช ปริวัฒน์ มุ่งหมาย บ้านเลขที่ 48 หมู่ 2 ต หนองทรายขาว อ บ้านหมึ่ จ ลพบุรี บ้านมะขามเฒ่า
อายุ 11 ปี ชั้นป 5 การเรียนระดับ 2
กระผมเด็กชาย ปริวัฒน์ อยากเรียหนังสือแต่ทางบ้านไมีมีเงินจะส่งเรียหนังสือ จึงขอความกรุณามายังชาวฝรั่งเศส ช่วยกระผมเรียนต่อด้วย พ่อแม่ก็ยากจน น้องก็ยังเล็กอยู่ พ่อก็รับจ้างอาชีพทั่วไป
J’espère qu’une famille française pourra m’aider.
ขอให้ชาวฝรั่งเศสช่วยกระผมด้วย
Phariwat Moungmay.
เด็กชาย ปริวัฒน์ มุ่งหมาย
APPRECIATION DE SOMPORT (Frère de Montri) ความเห็นของคุณ สมโภชน์ พี่ชายของ มนตรี
« ET », est son surnom, son père travaille comme journalier. Sa mère n’est pas en très bonne santé. Ils n’ont pas de maison, mais grâce à leur oncle qui est parti travailler à Bangkok, il leur a mis sa maison à leur disposition. Ils ont deux enfants (en 1996), Phariwat est l’aîné. Son père est, comme le père de Boonyeun, sa misère est telle qu’il se console malheureusement dans la boisson ! : BOONYEUN, une jeune fille (dans notre ouvrage), qui a été parrainée par notre ami THEIRRY, elle a obtenu son BAC Professionnel grâce de cette bourse. Ensuite, Boonyeun a pu continuer son BTS en travaillant et avec l’aide de sa grande sœur.
ชื่อเล็กว่า เอ๋ พ่อเป็นกรรมกรรับจ้างทั่วไป แม่เป็นคนขี้โรค ไม่มีบ้านอยู่ อาศัยบ้านลุง เพราะเขาไปทำงานกรุงเทพๆ เลยเปิดบ้านให้หลานอยู่ กับลูกๆ ครอบครัวมีลูกสองคน (ปี 1996) นายเอ๋ เป็นพี่ พ่อขี้เมาเหมือนพ่อของบุญยืน (บุญยืน คือเด็กหญิงที่เราพูดถึงในหนังสือ มนตรีลูกชาวนาไทย ชึ่งเพื่อนของพวกเรา นาย เทอรรี่ย์ เป็นคนส่งเรียนหนังสือจนได้ รับประกาศสนีบัตร์ วิชาชีพ และเรียนต่ออีกจนจบ ปวส สายอาชีพ ด้วยทุนของตัวเองและมีพี่สาวมาช่วยด้วย )
ลงชื่อ นาย สมโภชน์ กางกรณ์
Phariwat trouva Odile et Loïc CHERBONNEL, une famille de trois enfants (que des filles), pour parrains : comme nous n’avons pas de garçon dans notre famille, Phariwat sera notre fils d’adoption, disait Odile. Sa bourse d’aide aux études a commencé en 1996. Avec cette famille très généreuse, Phariwat a pu faire de hautes études comme il l’avait souhaité, mieux encore, vous allez comprendre pourquoi… !
ปริวัฒน์ มีครอบครัวที่ส่งเขาศึกษาต่อ คือ ครอบครัว ของ นาย ลูอิ๊ก และ นาง โอดีน แช่ร์บอนเนล ซึ่งครอบครัวนี้มีลูกสาว อยู่ 3 คน (ในเมื่อเราไม่มีลูกชายในครอบครัวของเรา ปริวัฒน์ จะเป็นเช่นลูกชายบุญธรรม) และได้เริ่มส่งเรียนตั้งแต่ปี 1996 เป็นครอบครัวที่ใจดีและมีความกรุณามาก จึงทำให้ปริวัฒน์ได้เรียนสูงๆอย่างที่ ใฝ่ฝันเอาไว้ และท่านจะทราบว่าเพราะอะไร ตามข้างล่างนี้
En 2007, Phariwat termine ses études avec succès. Il sera présent à la cérémonie de la remise du diplôme en février. Sans que nous le sachions, il partageait sa bourse avec son jeune frère qui vient de terminer à son tour son BAC Professionnel. Nous sommes très heureux pour lui et sa famille. Tous nos félicitations au Jeune diplômé. Quant aux parrains, ils seront présents pour ce jour J… ! Ce sera la première fois qu’ils se rencontreront.
